Gelişim hızı bireyden bireye değişkendir, biliyorsunuz. Mesela ben, lisede bir yaz tatili sonrası okula 174cm olarak döndüğümde bunu hiç sindiremeden dannn diye deneyimlemiştim. İşin kötü tarafı dikey yöndeki gelişimimi takip etmek istemeyen iştahım yüzünden hala inatla 44kg'dım!!! Saçlarımsa belime kadar. Taa daaa!!! Safinaz in da house!!! Her gece de kapalı gişe Samara!!! Üstüne yetmezmiş gibi miyobum.??‍♀️ Durun daha!!! Yetmez tabii, artırıyorum!!! Tüm bunların üstüne ailem, lise hayatımı berbat bir Amerikan filmine çevirmek istediğinden düzenli olarak ortodondiste götürüyordu!!! Diş tellerim de cabası! Lisenin üzerinden yıllar geçti. Sonra ben Miss Turkey seçildim. Şaka şaka? Geçen hafta benim dönemimde başka bir lisede popüler olan çocuklardan biriyle karşılaştık. Ben onu başta tanıyamadım. O ise bana dedi ki: "Hiç değişmemişsin, Zeynep. Daha uzaktan tanıdım seni." (O sırada benim kafamın içinde I will survive çalıyor tabii)??‍♀️? 20 yıl önce bana şöyle uzun tek cümle söylese kulaklarıma kadar kızarırdım.? Beni son görüşünün üzerinden neredeyse 20 yıl geçmiş. Farklı olarak artık tellerim yok, bazen lens takıyorum ve 52kg falanım. Göz çevremdeki kaz ayaklarını çevreleyen saçlarımsa sadece omuzlarıma kadar. Hayır. Hikayenin sonunda evrim geçiren fakir ama gururlu genç kız mode on bir durum yok.? Anlatmak istediğim, insanlar aslında daha çok yüzeyden değil içerden değişiyor. Lisede önem verdiğimiz şeyler nasıl da daha üniversiteye başladığımızda gülünç kalıyor. Yahut lisede beğenmediğin kızı, 20 yıl sonra güzel de bulabilirsin. Zevkler de değişiyor.?? Dert dediğin herşey geçiyor. Hayat hep devam ediyor. Kendinizi hafife alın. Omg!!! WTF!!! Polyanna'ya bağladım!?? Dipnot: Çocuk çok yakışıklıydı ama lisedeyken breh breh???

zynpさん(@zynp)が投稿した動画 - 2017/08/03 04:06:03